De oude Grieken hadden er zelfs een woord voor: “parresia”, vrijmoedig spreken. Zij zagen vrijmoedig spreken als een voorwaarde voor het goede gesprek en democratie. Spreek jij zonder een blad voor de mond te nemen? Hoe vaak laten we toch niet het achterste van onze tong zien? Zeker als het om persoonlijke kwesties gaat of als we vermoeden dat de ander er iets van zal vinden.
In het filosofische gesprek heerst een veilige sfeer waarin vrijmoedig spreken (bijna) vanzelfsprekend is. Door weg te blijven van het waardeoordeel en niet bezig te zijn met persoonlijke. Wel onderzoeken we alles wat gezegd wordt kritisch. Voor de meeste mensen blijkt dat een verfrissende en bevrijdende manier van omgaan met lastige kwesties.