Wat een luxe: door de binnenstad van Utrecht wandelen, een gebouw binnengaan, een uur lang met Ernst filosoferen en vervolgens enigszins verdwaasd de buitenlucht weer instappen, moe van het intensieve denken maar verrijkt met verse zienswijzen die tijdens het gesprek zichtbaar werden.
De gesprekken met Ernst vind ik moeilijk: adequaat woorden geven aan halfbewuste overtuigingen is geen kattenpis. Het bepaalt me ook steeds bij de hiaten in mijn logica en begrip. Maar daar zit juist de winst! Ernsts vragen dagen uit om te blijven kijken, voelen en graven. Zo komen onbewuste denkstappen bloot te liggen en groeit het inzicht in de besproken kwestie.
Ik heb veel respect voor de manier waarop Ernst de rode draad kan vinden in een gesprek. Zijn filosofische intuïtie leidt vaak naar die ideeën die meer aandacht nodig hebben.